śpieszyć — ndk VIb, śpieszyćszę, śpieszyćszysz, śpiesz, śpieszyćszył 1. książk. «iść, jechać, zdążać dokądś szybko, z pośpiechem; pośpieszać» Śpieszyć do pociągu. Śpieszyć do szkoły. 2. książk. «śpiesznie coś robić, zabierać się do czegoś z ochotą, kwapić… … Słownik języka polskiego
spieszyć — I ndk VIb, spieszyćszę, spieszyćszysz, spiesz, spieszyćszył, spieszyćszony → śpieszyć II dk VIb, spieszyćszę, spieszyćszysz, spiesz, spieszyćszył, spieszyćszony «uczynić kogoś pieszym, każąc mu zsiąść z konia lub wysiąść z pojazdu mechanicznego… … Słownik języka polskiego